Będę mamą! Od poczęcia do porodu

Każda kobieta marzy o tym, by zostać mamą. Najważniejsze jest jednak to, by maleństwo przyszło na świat zdrowe. Dlatego należy dbać o siebie przed ciążą, w ciąży jak i po porodzie.

Spis treści:

1. Jakie badania przed ciążą?
2. Obowiązkowe badania w ciąży
3. Tokofobia - strach przed porodem
4. Bóle porodowe - przyczyny, objawy, rozpoznanie
5. Fazy porodu
6. Poród w szpitalu Medicover

Jakie badania przed ciążą?

Planując potomstwo, nie wystarczy jedynie chęć jego posiadania. Ważną kwestią jest sprawdzenie stanu zdrowia przyszłych rodziców. Aby przeprowadzić testy, konieczna jest wizyta u ginekologa. Podstawą jest dokładny wywiad medyczny, zwłaszcza pytania o przebyte lub istniejące przewlekłe i genetyczne choroby. Ważne są też aktualne badania cytologiczne.

Kobieta, która planuje powiększenie rodziny, powinna wykonać następujące badania laboratoryjne:

• morfologię krwi obwodowej z wymazem – uzyskane wyniki pozwolą ocenić stan zdrowia matki jeszcze przed potencjalnym zapłodnieniem;
• grupę krwi i czynnik Rh – to bardzo ważne badania, jeśli chodzi o planowanie potomstwa. Informują one o konflikcie serologicznym pomiędzy rodzicami, dlatego powinien je wykonać również partner. Konflikt ten występuje, gdy matka ma czynnik Rh-, a dziecko Rh . Noworodka obejmuje się wtedy dodatkową opieką medyczną od razu po narodzinach;
• badanie moczu;
• poziom hormonów tarczycy we krwi – choroby tego gruczołu mogą utrudniać zajście w ciążę, a także zakłócać jej przebieg. Jeśli wyniki są niepokojące, konieczne jest leczenie farmakologiczne;
• próby wątrobowe i czynnik krzepnięcia krwi – badanie potrzebne w przypadku stosowania antykoncepcji hormonalnej lub leków mających wpływ na parametry krwi;
• stężenie glukozy we krwi – wykrywa cukrzycę, która może stwarzać potencjalne zagrożenie dla dziecka;
• badanie na wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B) – wirus ten jest szczególnie groźny w czasie ciąży.

Przed planowanymi staraniami warto również odwiedzić stomatologa, by pozbyć się wszelkim ubytków uzębienia. Stan zapalny w jamie ustnej może być jednym z powodów problemów z zajściem w ciążę.

Obowiązkowe badania w ciąży

Pierwsze badania należy wykonać do 10 tygodnia ciąży. Wtedy też powinna się odbyć pierwsza wizyta, na której masz szansę obejrzeć płód na ultrasonografie. Ciężarną czeka również cytologia i bakteriologia. Te dwa badania wykluczą lub potwierdzą obecność stanów zapalnych w szyjce macicy oraz pochwie. Przyszła mama powinna mieć też świadomość, że konieczne jest wykonanie następujących badań:

• morfologii krwi obwodowej,
• moczu,
• poziomu glukozy w organizmie,
• w kierunku chorób zakaźnych takich jak toksoplazmoza, różyczka oraz przenoszonych drogą płciową, np. hiv,
• wykluczających wirusowe zakażenie wątroby typu c,
• określającego poziom przeciwciał przeciw antygenom krwinek czerwonych,
• opcjonalnie badań prenatalnych.

W drugim trymestrze ciąży lista badań się zmniejsza. Ciężarnej kontroluje się wagę i ciśnienie krwi, a także ponawia analizy laboratoryjne. Powinna ona wykonać:

• morfologię krwi obwodowej,
• badanie ogólne moczu,
• test obciążenia glukozą – potwierdza lub wyklucza cukrzycę w ciąży. Jego nieprawidłowy wynik powinien być skonsultowany z diabetologiem i ginekologiem prowadzącym ciążę,
• badanie w kierunku toksoplazmozy (ponawia się w II trymestrze, jeśli u ciężarnej nie stwierdzono przeciwciał w pierwszym badaniu).
• badanie przeciwciał przeciwko krwinkom czerwonym u pacjentek Rh ujemnych
• ważna w drugim trymestrze jest ultrasonografia i ocena budowy płodu. Lekarz wykonuje wtedy pomiar przezierności karkowej, którego nieprawidłowy wynik może być wskazaniem do skierowania kobiety na dalsze testy.

W trzecim trymestrze ciąży ponawia się niemal te same badania laboratoryjne, co na jej początkowym etapie. Kontroli podlegają także choroby przenoszone drogą płciową, zwłaszcza HIV oraz kiła. Niezbędny jest także antygen wirusowego zapalenia wątroby typu B oraz posiew z pochwy. Ostatnie badanie jest testem w kierunku paciorkowców, których obecność w organizmie matki może stanowić zagrożenie dla dziecka w czasie porodu.

Morfologię i ogólną analizę moczu trzeba powtórzyć tuż przed porodem. Ciężarna jest wtedy pod szczególną opieką położnej oraz ginekologa. Regularnie bada się u niej tętno płodu, aby wykluczyć potencjalne zagrożenia. Pierwsze badanie kardiotokograficzne (KTG) robi się około 38 tygodnia ciąży. Jest ono regularne do momentu porodu. Ponawia się je również w chwili wystąpienia czynności skurczowej macicy, zatem w trakcie rozwiązania.

Tokofobia - strach przed porodem

Tokofobia, czyli strach przed porodem i ciążą, to rodzaj zaburzenia lękowego, które może przybrać postać pierwotną lub wtórną. Tokofobię pierwotną obserwuje się u kobiet, które nigdy nie były w ciąży. Zjawisko najczęściej ma podłoże nerwicowe. Natomiast wielki strach przed porodem o charakterze wtórnym dotyczy kobiet, które w poprzedniej ciąży doznały wielkiego szoku z nią związanego lub akcja porodowa miała dramatyczny przebieg. Zarówno paniczny strach przed drugim porodem, jak i tokofobia u pierworódki nie są stałe. Zwykle nasilają się wraz z zaawansowaniem ciąży, a szczególnie mocno manifestują się w trzecim trymestrze i nierzadko sprzyjają depresji poporodowej. Zdarzają się nawet sytuacje, w których kobieta pragnie dziecka, ale ze względu na szaleńczy lęk, decyduje się na aborcję. Panie obciążone zespołem tokofobii zwykle nalegają na poród przez cesarskie cięcie. Zabieg wydaje się im najbardziej rozsądnym rozwiązaniem ze względu na znieczulenie i wieloosobowy zespół medyczny, który bierze udział w operacji.

Bóle porodowe - przyczyny, objawy, rozpoznanie

Bóle porodowe pojawiają się w pierwszej fazie porodu na skutek rozciągania się szyjki macicy, która zaczyna się znacznie rozwierać. Występują w dolnej części brzucha. Typowa jest dla nich regularność oraz stopniowe nasilenie się. Akcja porodowa inicjowana jest przez dwa hormony: oksytocynę i prostaglandynę. Ból porodowy można rozpoznać po tym, że nie ustępuje po kąpieli w ciepłej wodzie. Nie da się go złagodzić również za pomocą ruchu. Niektóre ciężarne czują jednocześnie twardnienie i napinanie w dole brzucha. Część odczuwa również silne bóle w krzyżowym odcinku kręgosłupa.

Czas trwania porodu jest kwestią osobniczą. Zazwyczaj jest dłuższy u pierworódek niż u wieloródek. Orientacyjnie podaje się, że pierwszy poród zwykle zajmuje od 6 do 12 godzin. Pełne rozwarcie szyjki macicy podczas porodu wynosi 10 centymetrów. Do szpitala należy udać się, kiedy skurcze występują co 5-7 minut.

Bóle porodowe obejmują przede wszystkim I i II etap porodu. Mimo że skurcze nie ustają, to kobieta nie odczuwa tak silnego bólu porodowego podczas wydalania łożyska i w pierwszych godzinach po porodzie. Na I etapie porodu ból odczuwa się za pośrednictwem splotów miednicy i podbrzusznych w segmentach Th10-L2 rdzenia kręgowego. Na ostatnim etapie porodu ból odczuwany jest w odcinku S2–S4 kręgosłupa, kiedy pojawia się parcie.

Fazy porodu

Faza I:

Pierwsza faza jest najdłuższa. Pierwszy okres porodu to kilku(nasto)godzinna czynność skurczowa. Początkowo jest ona delikatna, choć odczucia rodzącej zależą od wysokości jej progu bólu. W tym czasie szyjka macicy skraca się i rozwiera, a intensywność i długość skurczy powoli narasta. Jeśli pojawiają się one co 7-10 minut i trwają kilkadziesiąt sekund, to na pewno dobry moment na to, aby pojawić się na porodówce. O ile czas na to pozwoli, u ciężarnej wykonuje się KTG i mierzy rozwarcie szyjki macicy. Musi dojść ono do 10 centymetrów, aby maluch mógł przyjść na świat.

Faza II:

Drugi okres porodu jest o wiele krótszy, niż pierwszy, ale to nie znaczy, że mniej wyczerpujący dla kobiety. Na ogół nie trwa dłużej, niż dwie godziny. Jeśli matka nie jest w stanie urodzić siłami natury, może to być wskazaniem do przeprowadzenia u niej zabiegu cesarskiego cięcia. W drugiej fazie porodu kobieta ma już pełne rozwarcie, a bóle porodowe przybierają u niej postać skurczy partych. W momentach, gdy są one bardzo bolesne, kobieta powinna wypychać dziecko. Po kilku bolesnych skurczach na świecie pojawia się dziecko. Jest to koniec drugiego okresu porodu, ale nie koniec wszystkich jego etapów.

Faza III:

Jest to etap, gdy kobieta powinna wydalić łożysko, a dziecku musi zostać odcięta pępowina. Łożysko jest narządem przejściowym i jedynym łącznikiem matki z dzieckiem. Odpowiada za prawidłowy przebieg ciąży, a jego funkcją jest przede wszystkim wymiana gazowa i dostarczanie substancji odżywczych dziecku będącemu w brzuchu. Łożysko musi być wydalone w całości, ponieważ dzięki temu macica kobiety zacznie się obkurczać, a ona sama będzie mogła karmić piersią.

Faza IV:

Czwarty okres porodu jest dla kobiety najprzyjemniejszy, ponieważ spędza go na sali porodowej, gdzie jest poddawana obserwacji. Fakt, że podczas porodu nie wystąpiły żadne komplikacje, nie daje kobiecie w połogu żadnej gwarancji na to, że nie wystąpią one po jego zakończeniu. Obserwacja na sali poporodowej trwa około 2 godzin. Potem mama i maluch są przenoszeni na normalną salę.

Poród w szpitalu Medicover

Prowadzenie ciąży przez specjalistów Szpitala Medicover to: z kompleksowa opieka lekarzy i położnych z dostęp do najnowocześniejszych metod diagnostycznych (USG 4D) z możliwość wykonania szerokiego zakresu badań zgodnych z obowiązującymi wymogami Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego z troska o Twój komfort, spokój i intymność Przyszłe mamy, które mają problemy zdrowotne podczas ciąży mogą być pewne, iż uczynimy wszystko, by w sposób bezpieczny i zgodny z najnowszą wiedzą położniczą doprowadzić je do szczęśliwego rozwiązania. W Szpitalu Medicover mamy oddziały dedykowane Patologii Ciąży, Neonatologii oraz Patologii i Intensywnej Terapii Noworodka.

Poznaj pakiety porodowe >>

Dowiedz się więcej:

"Women's Experiences of Giving Birth After 35"
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1046/j.1523-536x.1999.00016.x

"Poradniki - artykuły na temat ciąży i karmienia dziecka"
https://porody.medicover.pl/poradniki/

"Kalendarz badań w ciąży"
https://www.medistore.com.pl/zdrowie/badania-w-ciazy