Aktywność hemolityczna dopełniacza
Alergia na babkę lancetowatą
Alergia na banany
Alergia na brzozę
Alergia na bylicę
Alergia na chwasty
Alergia na kazeinę
Alergia na kiwi
Alergia na konie
Badania markerów nowotworowych
Markery nowotworowe w diagnostyce raka
Skuteczność leczenia choroby nowotworowej najczęściej zależy od tego, w jakim stadium zostanie ona zdiagnozowana. Wczesne jej wykrycie znacznie zwiększa szanse na wdrożenie odpowiedniej terapii i powrót pacjenta do zdrowia. Pomocne w rozpoznaniu choroby, na początkowym etapie, mogą być markery nowotworowe. Są to różne substancje, takie jak: antygeny, białka czy hormony, wydzielane przez komórki nowotworowe lub zdrowe komórki w odpowiedzi na toczący się proces nowotworowy. U osób zdrowych, w badaniach laboratoryjnych, nie stwierdza się obecności określonych markerów nowotworowych lub ich stężenie jest na bardzo poziomie, mieszczącym się w zakresie wartości referencyjnych. Substancje te najczęściej oznacza się na podstawie próbki krwi, chociaż warto wiedzieć, że mogą one znajdować się też m.in. w moczu, płynie mózgowo-rdzeniowym, ślinie, a także we fragmentach tkanek.
Kiedy należy wykonać badanie?
Obecnie nie ma uzasadnionych podstaw, aby badania wykonywać rutynowo. Lekarz może je zlecić w sytuacji, gdy zachodzi realne ryzyko rozwoju choroby nowotworowej, np. u pacjenta pojawiają się objawy, mogące świadczyć o toczącym się procesie chorobowym lub stwierdzone zostają nieprawidłowości w badaniach profilaktycznych. W takich przypadkach, oznaczenie stężenia określonego markera może być pomocne w postawieniu trafnej diagnozy. Substancje te wykorzystywane są również do oceny stanu zdrowia pacjenta, który już zmagał się z rakiem. Wówczas dzięki nim można monitorować przebieg choroby, ocenić skuteczność leczenia, a także wykrywać ewentualną wznowę nowotworową. Ponadto, mogą być one przydatne osobom, które są predysponowane genetycznie do zachorowania na określony nowotwór.