Cytologia jednowarstwowa LBC + HPV DNA 2 (genotyp 6 i 11) + HSV I/II DNA)

Cytologia jednowarstwowa LBC + HPV DNA 2 (genotyp 6 i 11) + HSV I/II DNA)

Znaczenie kliniczne

Cytologia jest profilaktycznym badaniem, które powinno być wykonywane profilaktycznie, co roku podczas rutynowego badania ginekologicznego. Cykliczne badania cytologiczne powinno zacząć się przeprowadzać po ukończeniu 25 r.ż., nie później jednak niż w wieku 30 lat. W przypadku wczesnego rozpoczęcia współżycia cytologię należy wykonać nie później niż 3 lata po inicjacji seksualnej. U kobiet 30-letnich i starszych, u których nie stwierdzono zmian i które mają prawidłowe 3 kolejne wyniki badań cytologicznych oraz u kobiet po usunięciu macicy wraz z szyjką z powodu zmian niezłośliwych badania cytologiczne przesiewowe mogę być wykonywane co 3 lata. U kobiet zakażonych HIV, HPV typem wysokiego ryzyka onkogennego, przyjmujących leki immunosupresyjne, leczonych w przeszłości z powodu śródnabłonkowej neoplazji (CIN2,CIN3) lub raka szyjki macicy badania powinny być wykonywane się nie rzadziej niż raz na rok. Badanie cytologiczne w okresie krótszym niż 12 miesięcy należy wykonać u kobiet, u których w poprzednich rozmazach cytologicznych nie stwierdzono komórek pochodzących ze strefy przekształceń lub endocervix, a także w razie małej czytelności poprzednich rozmazów z powodu stanu zapalnego, domieszki śluzu lub krwi. Obecność pewnych charakterystycznych komórek w badaniu cytologicznym może sugerować infekcje wirusem opryszczki, brodawczaka ludzkiego, chlamydiozę, niedobory witaminowe, zmiany popromienne oraz obecność wkładki wewnątrzmacicznej. Pozwala także ocenić fazę cyklu miesiączkowego i pośrednio wydzielanie hormonów płciowych. Daje to możliwość wyeliminowania pewnych zakażeń mających wpływ na proces prokreacji, przebieg ciąży i zdrowie noworodka. Obecność koilocytów sugeruje infekcję wirusem HPV, co pozwala poszerzyć diagnostykę i w razie potrzeby wdrożyć profilaktykę raka szyjki macicy odpowiednio wcześnie. U 75% kobiet oraz około 50% mężczyzn zainfekowanych chlamydią nie występują żadne objawy. Jeśli objawy występują, pojawiają się one w ciągu 60 dni od stosunku płciowego z zainfekowaną osobą, zazwyczaj od jednego do trzech tygodni od momentu zakażenia. Niepokojące objawy: Niestety wczesne postacie raka szyjki macicy są praktycznie bezobjawowe, jednak już w początkowym stadium choroby mogą pojawić się pewne symptomy, które powinny być dla pacjentki ostrzeżeniem. Są to nawracające stany zapalne pochwy z niecharakterystycznymi upławami, niewielkie krwawienia lub plamienia po stosunku płciowym, świąd lub pieczenie w pochwie, a czasem wzmożona wilgotność pochwy. Objawy wraz z zaawansowaniem zmian szyjki macicy są bardziej dokuczliwe i stają się bardziej charakterystyczne. To co powinno skłonić pacjentkę do wykonania badania to m. in.: wodniste upławy o charakterze „popłuczyn mięsnych”, częste krwawienia kontaktowe i międzymiesiączkowe, upławy o nieprzyjemnym zapachu, czasami podbarwione krwią. Poważnym ostrzeżeniem są bóle promieniujące do kończyn dolnych, ból podczas stosunku i bóle podbrzusza. Niestety, nawet te objawy, ponieważ pojawiają się z różnym nasileniem są bardzo często lekceważone przez pacjentki, które uznają je za nieistotne i przejściowe dolegliwości. HPV (z ang. Human Papillomavirus) to wirus brodawczaka ludzkiego, który często odgrywa kluczową rolę w powstawaniu raka szyjki macicy. Jest to powszechnie występujący wirus. Do przeniesienia zakażenia najczęściej dochodzi podczas kontaktów seksualnych (genitalno-genitalnych, oralno-genitalnych i analno-genitalnych). W przypadku gdy zmiany wywołane przez HPV zlokalizowane są na zewnętrznych narządach płciowych (na prąciu, sromie) istnieje możliwość przeniesienia zakażenia przez bieliznę lub ręcznik, ale są to bardzo rzadkie sytuacje. HPV infekuje narządy moczowo-płciowe, atakuje głównie nabłonek. Szczyt częstotliwości zakażania wirusem HPV u kobiet i mężczyzn przypada pomiędzy 15, a 25 rokiem życia. Częstość zakażeń spada wraz z wiekiem. Spośród kobiet z pozytywnym wynikiem HPV, zmiany patologiczne obserwowane w materiale cytologicznym stwierdza się u 5-10% badanych. Szczyt zachorowań na raka szyjki macicy notowana jest u kobiet w wieku 45 – 59 lat. Wykonanie testu HPV zalecane jest: • kobietom i mężczyznom, pomiędzy 15, a 25 rokiem życia – kiedy to przypada szczyt zakażeń wirusem HPV • gdy wykonuje się badanie przesiewowe u kobiet po 30 roku życia • kiedy weryfikujemy nieprawidłowe wyniki cytologii • po zakończeniu leczenia dysplazji szyjki macicy i raka szyjki macicy • gdy nawracają stany zapalne dróg rodnych (zapalenia cewki moczowej, zapalenia żołędzi lub napletka u mężczyzn) • w ciąży (masywne zakażenie dróg rodnych wirusem HPV może zostać przeniesione na dziecko i wywołać u niego wrodzoną brodawczakowatość krtani) Skuteczne przeciwdziałanie chorobom wynikającym z zakażenia wirusem HPV uzależnione jest przede wszystkim od czasu rozpoznania zakażenia. Szybka diagnoza wielokrotnie zwiększa prawdopodobieństwo wyleczenia. Większość osób zakażonych HSV nie zdaje sobie sprawy ze swojej infekcji. Pierwsze zmiany pojawiają się zazwyczaj w ciągu 2 tygodni po zakażeniu wirusem. Podczas pierwszego przypadku opryszczki mogą pojawić się oznaki, takie jak drugie ognisko owrzodzeń oraz objawy grypo-podobne, tj. gorączka i powiększenie węzłów chłonnych. Jednak większość osób, które posiadają HSV, może nigdy nie zaobserwować owrzodzeń lub mogą posiadać bardzo łagodne objawy, których nawet nie zauważą lub mogą pomylić je z ugryzieniem przez owada lub innym podrażnieniem skóry. Typowe objawy to: • gorączka, ból głowy i mięśni • bolesne pęcherze i wrzody w miejscu zakażenia (np. usta, okolice narządów płciowych, odbyt lub odbytnica) • owrzodzenia na genitaliach (pęcherze mogą być „schowane” w pochwie) • podrażnione i spuchnięte gruczoły lub węzły limfatyczne U osób nieleczonych zmiany i ból zwykle mijają w ciągu 3-4 tygodni. Owrzodzenia zostają zazwyczaj wyleczone samoistnie, ale wirus nigdy nie zniknie, pozostanie na zawsze w organizmie człowieka w formie uśpionej, nie powodując żadnych objawów. Wirus może znów stać się aktywny i powodować nowe zmiany. Nazywa się to nawracającą opryszczką.

Przygotowanie pacjenta

Materiał: -