Cytologia jednowarstwowa LBC + Pronatal 2 G (HPV14 DNA)

Cytologia jednowarstwowa LBC + Pronatal 2 G (HPV14 DNA)

Znaczenie kliniczne

Cytologia jest profilaktycznym badaniem, które powinno być wykonywane profilaktycznie, co roku podczas rutynowego badania ginekologicznego. Cykliczne badania cytologiczne powinno zacząć się przeprowadzać po ukończeniu 25 r.ż., nie później jednak niż w wieku 30 lat. W przypadku wczesnego rozpoczęcia współżycia cytologię należy wykonać nie później niż 3 lata po inicjacji seksualnej. U kobiet 30-letnich i starszych, u których nie stwierdzono zmian i które mają prawidłowe 3 kolejne wyniki badań cytologicznych oraz u kobiet po usunięciu macicy wraz z szyjką z powodu zmian niezłośliwych badania cytologiczne przesiewowe mogę być wykonywane co 3 lata. U kobiet zakażonych HIV, HPV typem wysokiego ryzyka onkogennego, przyjmujących leki immunosupresyjne, leczonych w przeszłości z powodu śródnabłonkowej neoplazji (CIN2,CIN3) lub raka szyjki macicy badania powinny być wykonywane się nie rzadziej niż raz na rok. Badanie cytologiczne w okresie krótszym niż 12 miesięcy należy wykonać u kobiet, u których w poprzednich rozmazach cytologicznych nie stwierdzono komórek pochodzących ze strefy przekształceń lub endocervix, a także w razie małej czytelności poprzednich rozmazów z powodu stanu zapalnego, domieszki śluzu lub krwi. Obecność pewnych charakterystycznych komórek w badaniu cytologicznym może sugerować infekcje wirusem opryszczki, brodawczaka ludzkiego, chlamydiozę, niedobory witaminowe, zmiany popromienne oraz obecność wkładki wewnątrzmacicznej. Pozwala także ocenić fazę cyklu miesiączkowego i pośrednio wydzielanie hormonów płciowych. Daje to możliwość wyeliminowania pewnych zakażeń mających wpływ na proces prokreacji, przebieg ciąży i zdrowie noworodka. Obecność koilocytów sugeruje infekcję wirusem HPV, co pozwala poszerzyć diagnostykę i w razie potrzeby wdrożyć profilaktykę raka szyjki macicy odpowiednio wcześnie. Aby wykluczyć obecność infekcji układu moczowo-płciowego lub precyzyjnie zdiagnozować przyczynę infekcji należy wykonać badanie z użyciem testu UroGin Pronatal. Ten poczwórny test służy specjalnie do diagnostyki genetycznej najczęstszych zakażeń układu moczowo-płciowego stanowiących największe ryzyko dla kobiety w ciąży oraz jej dziecka przed, w trakcie lub po porodzie. Test wykrywa zakażenia: - Chlamydia trachomatis (Chlamydioza) - Mycoplasma hominis/genitalium (Mykoplazma) - Ureaplasma species (Ureaplazma) - HSV I/II (Wirus opryszczki) Szacuje się, że kilka do kilkunastu procent kobiet w ciąży może być zakażona wirusami opryszczki (Herpes simplex typ I i II), chlamydiozą (pasożytami Chlamydia trachomatis) i waginozą bakteryjną (bakteriami Ureaplasma species oraz Mycoplasma hominis). Wszystkie nieleczone infekcje układu moczowo-płciowego, niezależnie od tego czy dają objawy czy nie, mogą prowadzić zarówno do przewlekłych schorzeń jak i do bardzo poważnych komplikacji zdrowotnych.

Przygotowanie pacjenta

Materiał: -