Diagnostyka dystrofii mięśniowej Duchenne'a - analiza 1 lub 2 wybranych indywidualnie mutacji punktowych genu DMD

Diagnostyka dystrofii mięśniowej Duchenne'a - analiza 1 lub 2 wybranych indywidualnie mutacji punktowych genu DMD

Znaczenie kliniczne

Dystrofie mięśniowe Duchenne'a i Beckera są związane z dziedziczeniem recesywnym sprzężonym z chromosomem X. Te formy dystrofii mięśniowej występują niemal wyłącznie u mężczyzn. Ponad 2000 mutacji w genie DMD zidentyfikowano u osób z dystrofią mięśniową Duchenne'a i Beckera. Stany te występują niemal wyłącznie u mężczyzn i charakteryzują się postępującym osłabieniem i atrofią mięśni oraz kardiomiopatią rozstrzeniową. Większość mutacji usuwa fragment genu DMD. Inne mutacje nieprawidłowo duplikują część genu lub zmieniają niewielką liczbę nukleotydów w genie. Mutacje powodujące dystrofię mięśniową Beckera, która zazwyczaj ma łagodniejsze cechy i pojawia się w późniejszym wieku niż dystrofia mięśniowa Duchenne'a, zwykle prowadzą do nieprawidłowej wersji dystrofiny, która zachowuje pewną funkcję. Mutacje, które powodują bardziej ciężką dystrofię mięśniową Duchenne'a, wytwarzają niefunkcjonalną dystrofinę. Komórki mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego bez czynnościowej dystrofiny zostają uszkodzone, osłabiają się i umierają w czasie, powodując charakterystyczne osłabienie mięśni i problemy z sercem widoczne w dystrofii mięśniowej Duchenne'a i Beckera. Dystrofie mięśniowe Duchenne'a i Beckera mają podobne objawy i są powodowane przez różne mutacje w tym samym genie. U chłopców z dystrofią mięśniową Duchenne'a osłabienie mięśni pojawia się we wczesnym dzieciństwie i szybko się pogarsza. Dzieci dotknięte chorobą mogą mieć opóźnione zdolności motoryczne, takie jak siedzenie, stanie i chodzenie. Oznaki i objawy dystrofii mięśniowej Beckera są zwykle łagodniejsze i bardziej zróżnicowane. W większości przypadków osłabienie mięśni staje się widoczne później w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania i pogarsza się znacznie wolniej. Obie formy dystrofii mięśniowej Duchenne'a i Beckera są związane z chorobą serca zwaną kardiomiopatią, która osłabia mięsień sercowy, zapobiegając efektywnemu pompowaniu krwi przez serce. Dystrofie mięśniowe Duchenne'a i Beckera łącznie wpływają na 1 na 3500 do 5000 nowonarodzonych chłopców na całym świecie.

Przygotowanie pacjenta

Materiał: Krew EDTA

Interferencje

Podstawą wykrywania zmian genetycznych metodami biologii molekularnej jest amplifikacja materiału genetycznego pacjenta za pomocą łańcuchowej reakcji polimerazy (polymerase chain reaction – PCR). Należy pamiętać, że niektóre leki hamują reakcję PCR, utrudniając lub uniemożliwiając wykonanie badania. Do leków tych należą m.in. niektóre antykoagulanty (np. heparyna) oraz leki przeciwwirusowe (np. acykowir). Jeżeli Pacjent przyjmuje leki hamujące PCR lub preparaty o nieznanym wpływie na PCR, krew należy pobrać, kiedy stężenie tych leków w osoczu jest względnie najmniejsze, np. tuż przed podaniem kolejnej dawki. Na formularzu skierowania należy odnotować przyjmowane przez Pacjenta leki o potencjalnym działaniu hamującym na PCR. W razie wątpliwości należy skontaktować się z Laboratorium.