Grypa A, B, A H1N1 metodą RT-PCR

Badanie polega na wykrywaniu metodą PCR materiału genetycznego (RNA) wirusa grypy w wymazie. Test służy do diagnostyki różnicowej grypy typu A i/lub B oraz podtypów grypy A/H1N1 za pomocą wysoce czułej metody.

Opis badania

Grypa A, B, A H1N1 metodą RT-PCR

Znaczenie kliniczne

Grypa - ostra zakaźna choroba wywołana przez wirus RNA z rodziny Orthomyxoviridae. W zależności od budowy antygenu nukleoproteidowego wyróżnia się kilka typów wirusa: A, B, C. Typ A dzieli się na podtypy w zależności od właściwości antygenowych białek powierzchniowych: neuraminidazy (N lub NA) i hemaglutyniny (H lub HA). Ten typ wirusa jest chorobotwórczy dla człowieka, innych ssaków i ptaków. Najczęściej zachorowania u ludzi wywoływane są przez podtypy: H1N1, H3N2, H1N2 oraz ich warianty powstałe w wyniku mutacji punktowych. Zakażenie może mieć formę epidemii lub pandemii. Wirus typu B wywołuje zakażenia tyko u ludzi, często o łagodniejszym przebiegu. Zakażenie wirusem typu B może mieć też postać pełnoobjawową i przybierać formę epidemii. Wirus C wywołuje łagodne zakażenia głównie u dzieci. Wykrywanie infekcji wirusem grypy jest zróżnicowane. Detekcja wirusa (antygenów lub materiału genetycznego) jest możliwa w ciągu pierwszych dni po zakażeniu, do 5 dni od wystąpienia objawów. Grypa klinicznie manifestuje się gorączką, osłabieniem, bólami mięśniowymi i objawami ze strony układu oddechowego (ból gardła, nieżyt nosa, kaszel). Okres wylęgania choroby wynosi średnio 2 dni, do zakażenia dochodzi głównie drogą kropelkową. Grypa może przybierać postać ciężką (zapalenie płuc), może także prowadzić do powikłań.

Przygotowanie pacjenta

Materiał: Wymaz