Przeciwciała przeciw protrombinie IgM

Badanie polega na wykryciu obecności we krwi przeciwciał klasy IgM przeciwko protrombinie (aPT), jednego z czynników krzepnięcia krwi i jest wykorzystywane w diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego i tocznia układowego.

Opis badania

P-ciala p/protrombinie IgM

Znaczenie kliniczne

Oznaczenie przeciwciał przeciwko protrombinie (aPT) wykorzystywane jest w diagnostce zespołu antyfosfolipidowego (APS) i tocznia układowego (SLE). Protrombina jest czynnikiem krzepnięcia wytwarzanym w wątrobie przy udziale witaminy K. Podczas kaskady krzepnięcia w obecności jonów wapnia protrombina ulega konwersji do trombiny odpowiedzialnej za powstawanie nierozpuszczalnej fibryny umożliwiającej krzepnięcie. Przeciwciała przeciwko protrombinie razem z przeciwciałami antykardiolipinowymi (aCA), przeciwko anty-beta2 glikoproteinie (a-b2GPI) i antykoagulantu toczniowego, LAC (ang. lupus anticoagulant) należą do z grupy przeciwciał antyfosfolipidowych (aPL). Występowanie przeciwciał przeciwko protrombinie u chorych na APS lub SLE sprzyja występowaniu zakrzepicy. Wykrycie przeciwciał w klasie IgG ma dużo większe znaczenie diagnostyczne niż w klasie IgM.

Przygotowanie pacjenta

Materiał: Surowica