Przeciwciała przeciw fosfolipidowe IgM

Badania przeciwciał antyfosfolipidowych służą do wykrycia swoistych autoprzeciwciał - białek wytwarzanych przez organizm w ramach odpowiedzi autoimmunizacyjnej skierowanej przeciw własnym fosfolipidom

Opis badania

P-ciała p/fosfolipidowe IgM

Znaczenie kliniczne

Przeciwciała antyfosfolipidowe - przeciwciała skierowane przeciwko fosfolipidom na powierzchni komórek śródbłonka naczyń krwionośnych, charakterystyczne dla zespołu antyfosfolipidowego, choroby o podłożu immunologicznym. W konsekwencji uszkodzenia fosfolipidów i innych składników komórek śródbłonka naczyń dochodzi do zaburzenia równowagi pomiędzy procesami krzepnięcia krwi i fibrynolizy skrzepu. Głównym objawem choroby jest zakrzepica żylna (głównie żył kończyn dolnych), mogą wystąpić poronienia (niedokrwienie łożyska), siność siateczkowata skóry, zapalenia stawów, migreny, zawały serca oraz zakrzepica tętnicza dotyczycąca przede wszystkim naczyń mózgowia co może powodować ryzyko wystąpienia przemijającego niedokrwienia mózgu lub udaru niedokrwiennego mózgu. Przeciwciała antyfosfolipidowe występują w klasie IgG i IgM, i są jednym z kryteriów diagnostycznych rozpoznania zespołu antyfosfolipidowego.

Przygotowanie pacjenta

Materiał: Surowica