MCV - morfologia krwi, wyniki, norma

MCV, z języka angielskiego mean corpuscular volume, to wskaźnik średniej objętości erytrocytów, czyli objętość krwinek czerwonych. Na jego podstawie lekarz określa, czy komórki mają odpowiednią wielkość. Wynik MCV nie daje natomiast żadnych wskazówek na temat ich ilości. Na podstawie wskaźnika MCV często można zdiagnozować:

• niedobór żelaza,
• witaminy B12 i kwasu foliowego.

U osób cierpiących na anemię, czyli niedokrwistość, rezultat badania MCV pozwala rozpoznać rodzaj i prawdopodobną przyczynę schorzenia.

Spis treści:

1. Morfologia, MCV – kiedy zbadać?
2. Norma MCV
3. MCV powyżej normy – przyczyny i konsekwencje dla zdrowia
4. MCV poniżej normy

Morfologia, MCV – kiedy zbadać?

MCV stanowi element badania morfologii krwi obwodowej. Uzyskanie tego wyniku jest niezbędne, by lekarz mógł poznać pełen obraz stanu czerwonych krwinek. Jeżeli podejrzewasz, że możesz mieć anemię, koniecznie wykonaj badanie MCV. Ogólne objawy niedokrwistości to:

• osłabienie i męczliwość;
• bóle i zawroty głowy;
• obniżenie koncentracji;
• bladość skóry i błon śluzowych.

Jeśli rozpoznajesz u siebie te objawy, wybierz pełną morfologię z krwi obwodowej z uwzględnieniem MCV, RDW-CV (red blood cel distribution with coefficient of variation – wskaźnik zróżnicowania erytrocytów pod względem ich objętości; uśredniony RDW-CV to MCV), MCH (mean corpuscular hemoglobin – średnia masa hemoglobiny w krwince czerwonej) i MCHC (mean corpuscular hemoglobin concentration – miernik średniego stężenia hemoglobiny w erytrocytach).

Wskaźnik MCV jest podawany w femtolitrach (fl). Norma nie zależy od płci. Warto pamiętać, że w poszczególnych laboratoriach zakres wartości referencyjnych może się nieco różnić. Podczas interpretacji duże znaczenie ma też wiek pacjenta. Na wyniku każdego badania podany jest właściwy zakres referencyjny, do którego należy porównywać otrzymane dane.

MCV powyżej normy – przyczyny i konsekwencje dla zdrowia

MCV powyżej normy oznacza, że erytrocyty pacjenta są zbyt duże (makrocytarne). Jeżeli takiemu wynikowi towarzyszy spadek hematokrytu, czyli wskazujące na anemię zbyt małe stężenie we krwi hemoglobiny i erytrocytów, lekarz rozpoznaje niedokrwistość makrocytarną. Jej najpowszechniejszą przyczyną są niedobory witaminy B12 oraz kwasu foliowego. Leczenie polega zazwyczaj na suplementacji tych związków.

MCV poniżej normy

MCV poniżej normy oznacza, że krwinki czerwone mają za małą objętość (są mikrocytarne). Występowanie anemii ze zbyt niskim MCV sygnalizuje niedokrwistość mikrocytarną. Jej najczęstszym powodem jest niedobór żelaza. W takiej sytuacji lekarz może zalecić dodatkowe badanie poziomu tego związku we krwi albo od razu przepisać preparat do suplementacji. Przyczynami spadku jego stężenia w surowicy są nie tylko błędy żywieniowe, ale także krwawienia z przewodu pokarmowego, przewlekłe stany zapalne, schorzenia nerek oraz wyniszczające choroby, takie jak nowotwory.

Wyniki badania wskaźnika MCV

Odizolowany wynik badania MCV dostarcza stosunkowo niewielu informacji, więc zawsze należy go interpretować wraz z innymi parametrami morfologii. Badanie wykonuje się na czczo z krwi pobranej z żyły łokciowej pacjenta, jest ono bezpieczne i niezbyt inwazyjne.

Dowiedz się więcej:

Badania krwi

8 badań, które warto wykonać profilaktycznie