Badania krwi

Badanie polega na oznaczeniu w surowicy ciężarnej trzech związków biochemicznych w celu bezinwazyjnej przesiewowej oceny ryzyka wad płodu, jak zespół Downa (trisomia 21) oraz otwarte wady cewy nerwowej w II trymestrze ciąży.

Drugim etapem diagnostyki genetycznej raka rdzeniastego tarczycy jest badanie genetyczne, polegające na wykryciu pewnych zmian w materiale genetycznym (DNA), czyli mutacji w genie RET, które mogą wpływać na rozwój choroby genetycznej, dziedzicznej postaci raka tarczycy

Badanie genetyczne wykrywa wariant genu F13A1, który zawiera instrukcje dotyczące wytwarzania jednej z części białka zwanego czynnikiem krzepnięcia XIII. Wariant sekwencji V34L jest czynnikiem zapobiegającym zatorowości płucnej, zakrzepicy żył głębokich i zawałowi mięśnia sercowego.

Test polega na oznaczeniu we krwi związku o nazwie tkankowo specyficzny polipeptyd tkankowy (TPS), jest on wykorzystywany w diagnostyce i monitorowaniu przebiegu niektórych nowotworów, choć może być wykrywany w innych stanach, takich jak ciąża.

Badanie polega na oznaczeniu we krwi beta-karotenu, związku organicznego, zwanego prowitaminą A, który ma w organizmie następujące działania: antyoksydacyjne, antynowotworowe, przeciwdrobnoustrojowe, wspierające odporność

Badanie pozwala określić zdolność komórek odpornościowych do wybuchu tlenowego czyli produkowania reaktywnych form tlenu, co warunkuje ich zdolność do zabijania pochłoniętych bakterii i pokonania infekcji. Test jest wykorzystywany w diagnostyce zaburzeń odpornościowych

Badanie krwi mierzące poziom enzymu alfa-iduronidazy, którego niedobór jest związany z genetycznie uwarunkowaną chorobą zwaną Hurler lub mukopolisacharydozą.

Wolna hemoglobina w osoczu to badanie krwi, które mierzy poziom białka zwanego hemoglobiną uwalnianego z czerwonych krwinek do płynnej części krwi (osocza). Badanie to służy do oceny hemolizy, czyli rozpadu czerwonych krwinek.

Badanie antygena bałka C mierze stężenie białka C, ważnego dla krzepnięcia krwi. Badanie się wykonuje w celu wyjaśnienia przyczyny incydentu zakrzepowo-zatorowego, aby sprawdzić, czy występuje dziedziczny lub nabyty niedobór białka C.

Badanie krwi mierzące poziom substancji zwanej inhibitorem czynnika IX, która jest ważna dla krzepnięcia krwi.